"Ποδαρικό" για τη νέα χρονιά στα γραφεία του συνδέσμου μας στην οδό Φελλόης, έκανε ο αρχηγός και προπονητής της ομάδας του Παναιγειρατικού Δημήτρης Μάντζος. Αφόύ ευχήθηκε σε όλους για ένα ευτυχισμένο 2008, ο "Mr. 8" δεν αρνήθηκε να απαντήσει στα ερωτήματα των συγκεντρωμένων Νεολαίων και δεν δίστασε να σχολιάσει ακόμη και τα πιο "καυτά" θέματα της επικαιρότητας. Ακολουθούν μερικά πολύ χαρακτηριστικά αποσπάσματα της ομιλίας του:● «Κατ’ αρχάς, η κατάσταση δεν είναι κρίσιμη. Δεν θέλω υπερβολές. Απλά ήρθε η ώρα των αλλαγών. Αυτό δε σημαίνει πως υπάρχει κρίση, όπως φωνάζουν κάποιοι εδώ και μέρες. Αλίμονο αν αφήσουμε τα διοικητικά μας ζητήματα να δώσουν αφορμή σε όλους τους άλλους να μας σχολιάζουν όπως τους εξυπηρετεί καλύτερα!»
● «Εδώ και κάποια χρόνια έχει δημιουργηθεί μια κατάσταση που πρέπει να αλλάξει. Η διοίκηση δεν είναι αυτή που θα ήθελα για τον Παναιγειρατικό».
● «Η κοινή ανακοίνωση με τον Γιώργο είναι ένα ηχηρό μήνυμα ενότητας και ως τέτοιο πρέπει να εκληφθεί. Δεν είναι επανάσταση. Είναι διαπίστωση. Αν υπάρχουν κάποιοι σε αυτό το σύλλογο με ένα ξεχωριστό «ειδικό βάρος» είμαστε εμείς, οι 3-4 άνθρωποι που οραματιστήκαμε τον ΑΟΠ και του δώσαμε «σάρκα και οστά». Ο Γιώργος είναι φίλος μου, από τους παλιότερους που έχω στη ζωή μου, όχι μόνο στην ομάδα. Τον ξέρω και με ξέρει καλά. Βάζουμε στην άκρη τις διαφωνίες μας και φωνάζουμε το αυτονόητο: «Αλλαγές εδώ και τώρα!».
● «Τίμησα και τιμώ τον Χρήστο Κατσούρη για όλα όσα έκανε, όμως αν ρωτήσετε και τον ίδιον, πιστεύω πως θα είναι αυστηρός κριτής του εαυτού του. Θα ομολογήσει κι ο ίδιος πως θα μπορούσε να είχε προσφέρει περισσότερα, ειδικά τα τελευταία χρόνια».
● «Άκουσα μερικούς σήμερα το πρωί στο Σταθμό να γκρινιάζουν γιατί να αλλάζουμε πράγματα, «χωρίς λόγο», «από το πουθενά». Εγώ αντιτείνω κάτι ανάλογο: Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω ποιος είναι γι’ αυτούς ο τόσο σημαντικός «λόγος» να μείνουμε αγκιστρωμένοι στο παρελθόν, σε μια φόρμουλα που δοκιμάστηκε και εξάντλησε τα περιθώριά της».
● «Η ομάδα είναι δική μας και όταν λέω «δική μας» εννοώ όλους εμάς κι εσάς και τους άλλους στο «ερείπιο», όλους όσοι βρίσκονται εκεί έξω κι αγαπούν πραγματικά την Αρμάδα. Ο ΑΟΠ δεν ανήκει σε κανέναν. Αυτό το «ποιηματάκι» το λένε όλοι, όμως φαίνεται ότι πολύ λίγοι το πιστεύουν. «Μαγαζάκι» τον κάνουν τον σύλλογο αυτοί που φοβούνται τις αλλαγές ακόμη και μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες εκλογών. Η δική μας η πρόταση είναι οργανωμένη, με υποψηφίους προέδρους, συνδυασμούς, νέο ρεαλιστικό και αποτελεσματικό ΔΣ. Αυτο εγώ δεν το λέω «μαγαζάκι», αλλά «σωματείο». Τώρα αν κάποιοι φαντάζονται τον ΑΟΠ «τσιφλίκι», τότε λυπάμαι αλλά τους προειδοποιώ πως θα με βρουν μπροστά τους!»
● «Συγχαίρω τα παιδιά των συνδέσμων που ενώθηκαν για το συμφέρον της ομάδας. Δεν χωρά καμια αντιπαλότητα όταν η συζήτηση έχει να κάνει με το ίδιο το μέλλον του συλλόγου. Πολιτισμένη διαμαρτυρία, αθλητικός πολιτισμός. Δυνατή, ενωμένη φωνή όλων των φίλων της ομάδας. Είμαι σίγουρος πως κάποια τζάμια στην Ξενάρχου έτριξαν όσο έπρεπε...».
● «Θα σας μιλήσω ειλικρινά, δεν με «καίει» το ζήτημα της μετακίνησης οπαδών. Δεν με αγγίζει άμεσα. Είστε πάντα μαζί μας, έστω και νοερά, ακόμη και στη Μόσχα να παίξουμε. Αυτό που με πονά είναι η ίδια η ζωή του συλλόγου, μέσα και κυρίως έξω από το γήπεδο. Η ζωή και οι ρυθμοί στους οποίους κινείται η ομάδα όχι τόσο κατά τη φανταχτερή και τουριστική αυγουστιάτικη περίοδο όσο κατά τη διάρκεια οτυ μουντού χειμώνα, της φαινομενικής απραξίας. Θέλω μια διοίκηση ισχυρή, ζωντανή, παρούσα! Θέλω έναν Πρόεδρο υπαρκτό, όχι μόνο στις φιέστες και τον Δεκαπενταύγουστο στο Πυθάρι. Τον θέλω στο διαδίκτυο, στις μετεγγραφές, στις λέσχες των συνδέσμων, στη χριστουγεννιάτικη συνάντηση στο Θησείο, στα κρύα και τις βροχές, παντού».
● «Σέβομαι τον κ. Κατσούρη. Τον εκτιμώ αφάνταστα. Είμαι σίγουρος πως με καταλαβαίνει απόλυτα. Γνωρίζει πως μια τιμητική θέση, τύπου «προέδρου επί τιμή», θα ταίριαζε απόλυτα στο αρχοντικό και απαράμιλλο ύφος του. Ξέρει πως πρέπει να παραδώσει την ενεργό προεδρία σε νέα χέρια. Ο Χρήστος Κατσούρης θα συνεχίσει να είναι «ο Πρόεδρος» για όλους μας εφ’ όρου ζωής. Το αξίζει και κανείς δεν το αρνήθηκε. Η αλλαγή που ζητούμε σήμερα δεν τον συνταξιοδοτεί, δεν τον αποστρατεύει. Αντίθετα, τον αναγνωρίζει ως σπουδαίο κομμάτι της παναιγειρατικής ιστορίας και τον ανάγει στη θέση που του αρμόζει, τον κάνει σύμβολο για όλους».
● «Ο Παπαδόπουλος είναι ένα κεφάλαιο για τον ΑΟΠ. Δεν είμαι γραφικός και δεν θα γίνω για χάρη κανενός. Δεν θα μιλήσω για «σιδερένιες» άμυνες, για «σκληροτράχηλους» αμυντικούς. Δεν θα προφέρω καν τον όρο «γενιά του ‘96». Αυτά ίσως να μας ενδιαφέρουν μέσα στο γήπεδο, όχι στα γραφεία. Στην Όττο Βάλτερ το παιχνίδι δεν παίζεται με τάκλιν και αγκωνιές. Είμαι σίγουρος πως ο Γιάννης θα αποδειχθεί εξίσου αποτελεσματικός στα νέα του καθήκοντα αν τελικά του ανατεθούν. Γι’ αυτό χαίρει της απόλυτης εμπιστοσύνης μας. Εμπιστοσύνης όμως που δεν φτάνει μέχρι του σημείου της τυφλής υπακοής!»
● «Προσοχή! Προλαβαίνω όλους εκείνους που μιλούν για «μεγαλομανίες» και... «σύνδρομα Ιζνογκούντ»! Εγώ και ο Γιώργος ο Ντοάς είμαστε οι τελευταίοι που θα παίξουν σε βάρος του Παναιγειρατικού και του κόσμου του το «παιχνιδάκι» του Παπαδόπουλου και του κάθε Παπαδόπουλου. Ο Πρόεδρος είναι Πρόεδρος με εξουσίες αλλά και με ακόμη περισσότερες υποχρεώσεις. Νομικός είμαι και καταλαβαίνω τι θα πει «κατάχρηση εξουσίας». Δεν θα μπορούσα ποτέ να επιτρέψω να γίνει κάτι τέτοιο στο δικό μας «σπίτι».
● «Έχω πλήρη επίγνωση της σημασίας των επιλογών των δικών μου και του Γιώργου. Νιώθω ότι αυτή η πλήρης και ανεπιφύλακτη συμφωνία μας αποδεικνύει πως οι θέσεις μας είναι σωστές και πάνω απ’ όλα σύμφωνες προς το συμφέρον του συλλόγου».
● «Καλώ όλα τα παιδιά της ομάδας και τους φίλους της που θα συμμετάσχουν στις διαδικασίες ανάδειξης νέου Προέδρου να μη διστάσουν μπροστά στην αλλαγή. Δεν είναι σοφή η επιλογή της συντήρησης. Δεν πρέπει να φοβόμαστε το νέο, το ριζοσπαστικό. Όσο υπάρχουν ακόμη προσκολλήσεις σε ξεπερασμένα σχήματα δεν πρόκειται να πάμε μπροστά. Τουλάχιστον όχι τόσο μπροστά όσο ο Παναιγειρατικός μας μπορεί να φτάσει!».
● «Εδώ και κάποια χρόνια έχει δημιουργηθεί μια κατάσταση που πρέπει να αλλάξει. Η διοίκηση δεν είναι αυτή που θα ήθελα για τον Παναιγειρατικό».
● «Η κοινή ανακοίνωση με τον Γιώργο είναι ένα ηχηρό μήνυμα ενότητας και ως τέτοιο πρέπει να εκληφθεί. Δεν είναι επανάσταση. Είναι διαπίστωση. Αν υπάρχουν κάποιοι σε αυτό το σύλλογο με ένα ξεχωριστό «ειδικό βάρος» είμαστε εμείς, οι 3-4 άνθρωποι που οραματιστήκαμε τον ΑΟΠ και του δώσαμε «σάρκα και οστά». Ο Γιώργος είναι φίλος μου, από τους παλιότερους που έχω στη ζωή μου, όχι μόνο στην ομάδα. Τον ξέρω και με ξέρει καλά. Βάζουμε στην άκρη τις διαφωνίες μας και φωνάζουμε το αυτονόητο: «Αλλαγές εδώ και τώρα!».
● «Τίμησα και τιμώ τον Χρήστο Κατσούρη για όλα όσα έκανε, όμως αν ρωτήσετε και τον ίδιον, πιστεύω πως θα είναι αυστηρός κριτής του εαυτού του. Θα ομολογήσει κι ο ίδιος πως θα μπορούσε να είχε προσφέρει περισσότερα, ειδικά τα τελευταία χρόνια».
● «Άκουσα μερικούς σήμερα το πρωί στο Σταθμό να γκρινιάζουν γιατί να αλλάζουμε πράγματα, «χωρίς λόγο», «από το πουθενά». Εγώ αντιτείνω κάτι ανάλογο: Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω ποιος είναι γι’ αυτούς ο τόσο σημαντικός «λόγος» να μείνουμε αγκιστρωμένοι στο παρελθόν, σε μια φόρμουλα που δοκιμάστηκε και εξάντλησε τα περιθώριά της».
● «Η ομάδα είναι δική μας και όταν λέω «δική μας» εννοώ όλους εμάς κι εσάς και τους άλλους στο «ερείπιο», όλους όσοι βρίσκονται εκεί έξω κι αγαπούν πραγματικά την Αρμάδα. Ο ΑΟΠ δεν ανήκει σε κανέναν. Αυτό το «ποιηματάκι» το λένε όλοι, όμως φαίνεται ότι πολύ λίγοι το πιστεύουν. «Μαγαζάκι» τον κάνουν τον σύλλογο αυτοί που φοβούνται τις αλλαγές ακόμη και μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες εκλογών. Η δική μας η πρόταση είναι οργανωμένη, με υποψηφίους προέδρους, συνδυασμούς, νέο ρεαλιστικό και αποτελεσματικό ΔΣ. Αυτο εγώ δεν το λέω «μαγαζάκι», αλλά «σωματείο». Τώρα αν κάποιοι φαντάζονται τον ΑΟΠ «τσιφλίκι», τότε λυπάμαι αλλά τους προειδοποιώ πως θα με βρουν μπροστά τους!»
● «Συγχαίρω τα παιδιά των συνδέσμων που ενώθηκαν για το συμφέρον της ομάδας. Δεν χωρά καμια αντιπαλότητα όταν η συζήτηση έχει να κάνει με το ίδιο το μέλλον του συλλόγου. Πολιτισμένη διαμαρτυρία, αθλητικός πολιτισμός. Δυνατή, ενωμένη φωνή όλων των φίλων της ομάδας. Είμαι σίγουρος πως κάποια τζάμια στην Ξενάρχου έτριξαν όσο έπρεπε...».
● «Θα σας μιλήσω ειλικρινά, δεν με «καίει» το ζήτημα της μετακίνησης οπαδών. Δεν με αγγίζει άμεσα. Είστε πάντα μαζί μας, έστω και νοερά, ακόμη και στη Μόσχα να παίξουμε. Αυτό που με πονά είναι η ίδια η ζωή του συλλόγου, μέσα και κυρίως έξω από το γήπεδο. Η ζωή και οι ρυθμοί στους οποίους κινείται η ομάδα όχι τόσο κατά τη φανταχτερή και τουριστική αυγουστιάτικη περίοδο όσο κατά τη διάρκεια οτυ μουντού χειμώνα, της φαινομενικής απραξίας. Θέλω μια διοίκηση ισχυρή, ζωντανή, παρούσα! Θέλω έναν Πρόεδρο υπαρκτό, όχι μόνο στις φιέστες και τον Δεκαπενταύγουστο στο Πυθάρι. Τον θέλω στο διαδίκτυο, στις μετεγγραφές, στις λέσχες των συνδέσμων, στη χριστουγεννιάτικη συνάντηση στο Θησείο, στα κρύα και τις βροχές, παντού».
● «Σέβομαι τον κ. Κατσούρη. Τον εκτιμώ αφάνταστα. Είμαι σίγουρος πως με καταλαβαίνει απόλυτα. Γνωρίζει πως μια τιμητική θέση, τύπου «προέδρου επί τιμή», θα ταίριαζε απόλυτα στο αρχοντικό και απαράμιλλο ύφος του. Ξέρει πως πρέπει να παραδώσει την ενεργό προεδρία σε νέα χέρια. Ο Χρήστος Κατσούρης θα συνεχίσει να είναι «ο Πρόεδρος» για όλους μας εφ’ όρου ζωής. Το αξίζει και κανείς δεν το αρνήθηκε. Η αλλαγή που ζητούμε σήμερα δεν τον συνταξιοδοτεί, δεν τον αποστρατεύει. Αντίθετα, τον αναγνωρίζει ως σπουδαίο κομμάτι της παναιγειρατικής ιστορίας και τον ανάγει στη θέση που του αρμόζει, τον κάνει σύμβολο για όλους».
● «Ο Παπαδόπουλος είναι ένα κεφάλαιο για τον ΑΟΠ. Δεν είμαι γραφικός και δεν θα γίνω για χάρη κανενός. Δεν θα μιλήσω για «σιδερένιες» άμυνες, για «σκληροτράχηλους» αμυντικούς. Δεν θα προφέρω καν τον όρο «γενιά του ‘96». Αυτά ίσως να μας ενδιαφέρουν μέσα στο γήπεδο, όχι στα γραφεία. Στην Όττο Βάλτερ το παιχνίδι δεν παίζεται με τάκλιν και αγκωνιές. Είμαι σίγουρος πως ο Γιάννης θα αποδειχθεί εξίσου αποτελεσματικός στα νέα του καθήκοντα αν τελικά του ανατεθούν. Γι’ αυτό χαίρει της απόλυτης εμπιστοσύνης μας. Εμπιστοσύνης όμως που δεν φτάνει μέχρι του σημείου της τυφλής υπακοής!»
● «Προσοχή! Προλαβαίνω όλους εκείνους που μιλούν για «μεγαλομανίες» και... «σύνδρομα Ιζνογκούντ»! Εγώ και ο Γιώργος ο Ντοάς είμαστε οι τελευταίοι που θα παίξουν σε βάρος του Παναιγειρατικού και του κόσμου του το «παιχνιδάκι» του Παπαδόπουλου και του κάθε Παπαδόπουλου. Ο Πρόεδρος είναι Πρόεδρος με εξουσίες αλλά και με ακόμη περισσότερες υποχρεώσεις. Νομικός είμαι και καταλαβαίνω τι θα πει «κατάχρηση εξουσίας». Δεν θα μπορούσα ποτέ να επιτρέψω να γίνει κάτι τέτοιο στο δικό μας «σπίτι».
● «Έχω πλήρη επίγνωση της σημασίας των επιλογών των δικών μου και του Γιώργου. Νιώθω ότι αυτή η πλήρης και ανεπιφύλακτη συμφωνία μας αποδεικνύει πως οι θέσεις μας είναι σωστές και πάνω απ’ όλα σύμφωνες προς το συμφέρον του συλλόγου».
● «Καλώ όλα τα παιδιά της ομάδας και τους φίλους της που θα συμμετάσχουν στις διαδικασίες ανάδειξης νέου Προέδρου να μη διστάσουν μπροστά στην αλλαγή. Δεν είναι σοφή η επιλογή της συντήρησης. Δεν πρέπει να φοβόμαστε το νέο, το ριζοσπαστικό. Όσο υπάρχουν ακόμη προσκολλήσεις σε ξεπερασμένα σχήματα δεν πρόκειται να πάμε μπροστά. Τουλάχιστον όχι τόσο μπροστά όσο ο Παναιγειρατικός μας μπορεί να φτάσει!».
