Κάθε κρίση έχει τη λύση της. Στην περίπτωση του Παναιγειρατικού αυτή η «σωτήρια» διέξοδος πρέπει να ανακαλυφθεί άμεσα. Σε μια εποχή που όλοι εποφθαλμιούν τη θέση του συλλόγου και υποσκάπτουν το μέλλον του, φαντάζει κάτι παραπάνω από ολέθριο το σφάλμα να αφήνουμε έριδες και εσωτερικές διαφωνίες να λαμβάνουν τις διαστάσεις ενός σχίσματος, ενός εμφυλίου πολέμου... Καλά ως εδώ... Θα αργήσουν πολύ όμως ακόμη κάποιοι να καταλάβουν τα αυτονόητα;...
Η κόντρα Δημήτρη Μάντζου – Γιώργου Ντοά δεν είναι... φρέσκια. Για την ακρίβεια, αυτή η «δύσοσμη» γα την ομάδα μας κολόνια «κρατάει» χρόνια.... Ποιος ξεχνά άλλωστε την προδοσία του 2004, τις δηλώσεις και τα «φονικά» μαρκαρίσματα του νυν αρχηγού στον... «αποστάτη» προκάτοχό του, τις πορείες διαμαρτυρίας των «γνήσιων οπαδών» της ομάδας που αίφνης, μετά από μερικά μόλις 24ωρα και αρκετές τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές «πρωτοβουλίες» μετατράπηκαν σε παιάνες προς το πρόσωπο του «παντοτινού αρχηγού» (ποιος ξέρει πόσο καιρό ακόμη θα ακούμε αυτές τις γραφικότητες);...
Είναι καιρός να σταματήσουμε να ασχολούμαστε με όλα αυτά! Ο Παναιγειρατικός μας δεν είναι «μαγαζάκι» κανενός. Δεν είναι ούτε «ομαδα του Ντοά» ούτε «ομάδα των Μάντζων». Είναι η ΟΜΑΔΑ ΜΑΣ (!) και όποιος δεν μπορεί να το σεβαστεί αυτό καλύτερα ας πάει σπιτάκι του! Μια παρέα αντρών που κάποτε, παιδιά ακόμη, δημιούργησαν με τόσο μεράκι αυτό που σήμερα αποκαλούμε με τόση περηφάνεια «Μαύρη Αρμάδα», δεν μπορεί να αφήσει τα ίδια τα όνειρά μας να πετάξουν μακριά από το Δημοτικό. Αν το πράξει, κανείς δεν θα θέλει να μιλάει για «γενιές του ‘96» και... «φύκια με μεταξωτές δαντέλες»!!!
Πριν είναι πολύ αργά κύριοι...
Καλούμε να αλλάξετε συμπεριφορές και στάσεις. Με όλο το σεβασμό στα πρόσωπά σας κύριοι πρώην και νέε αρχηγέ (στο γήπεδο), σας καλούμε να δώσετε ΕΣΕΙΣ το σύνθημα για ενότητα. Το καλοκαίρι δεν είναι τόσο αργά όσο φαίνεται στα ημερολόγιά σας...
Κύριε Μάντζο. Δεν θα σας κάνουμε μαθήματα περί προπονητικής. Δεν θα σας κριτικάρουμε για το ρόλο σας στο σύλλογο. Πότε ωστόσο σκοπέυετε να αφήσετε τη μόνιμη ειρωνική σας διάθεση και εκείνο το ιδιότυπο στιλ σας; Πότε επιτέλους θα πάψετε να ενεργείτε σε πολλές περιπτώσεις σας κακομαθημένο Εγγλεζάκι που του έκλεψαν το... κασκόλ του; Αν για εσάς η θέση σας πιστέυετε ότι σας εξασφαλίζει μόνο προνόμια, τότε λυπόμαστε. Οι νομικές σας γνώσεις, φαίνεται, περιορίζονται μέχρι του κεφαλαίου των δικαιωμάτων, σταματώντας κάπου στην αρχή της ενότητας των υποχρεώσεων...
Κύριε Ντοά. Με όλο το θάρρος που σας έχουμε ασφαλώς... Δε νομίζετε ότι είδαμε αρκετά από την προσωπική σας ζωή; Δεν πιστεύετε ότι ήρθε η ώρα που θα ασχοληθείτε πιο ενεργά με το σύλλογό μας σε θέματα ακόμη πιο σοβαρά απ’ ό,τι το «Κυπριακό» του Καραμπάση; Θα σταματήσετε κάποτε να «πατρωνάρετε» συνδέσμους και να αυτοβαπτίζεστε «λαοφιλής» στις τάξεις των «γνήσιων φίλων» της ομάδας;;;
Είναι ντροπή οι... άντρες της ομάδας, οι αρχαιότεροι αυτών, να «κρύβονται» πίσω από ένα 15χρονο αγόρι που επιχειρεί να σηκώσει στις πλάτες του μια ούτως ή άλλως προϋφιστάμενη «αμαρτωλή» πραγματικότητα. Οι αντιπαλότητες δεν θα λυθούν έτσι. Με «πυροσβεστικές» παρεμβάσεις συμπαικτών και φίλων, όσο θαρραλέες κι αν είναι, δεν βγαίνουμε απ’ το αδιέξοδο. Οι ίδιοι οι εμπλεκόμενοι είναι υπεύθυνοι για όλα. Και για όσα έγιναν και για εκείνα που θ’ ακολουθήσουν!
ΥΓ. Συγχαρητήρια στο Μάριο! Αυτή η συμπεριφορά του αποδεικνύει πως ο ρόλος του στην ομάδα δεν περιορίζεται στις τέσσερις γωνιές του γηπέδου. Ο «μικρός» φαίνεται πως είναι πιο Παναιγειρατικός κι απ’ τους... παλιούς «Παναιγειρατικούς»...
Η κόντρα Δημήτρη Μάντζου – Γιώργου Ντοά δεν είναι... φρέσκια. Για την ακρίβεια, αυτή η «δύσοσμη» γα την ομάδα μας κολόνια «κρατάει» χρόνια.... Ποιος ξεχνά άλλωστε την προδοσία του 2004, τις δηλώσεις και τα «φονικά» μαρκαρίσματα του νυν αρχηγού στον... «αποστάτη» προκάτοχό του, τις πορείες διαμαρτυρίας των «γνήσιων οπαδών» της ομάδας που αίφνης, μετά από μερικά μόλις 24ωρα και αρκετές τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές «πρωτοβουλίες» μετατράπηκαν σε παιάνες προς το πρόσωπο του «παντοτινού αρχηγού» (ποιος ξέρει πόσο καιρό ακόμη θα ακούμε αυτές τις γραφικότητες);...
Είναι καιρός να σταματήσουμε να ασχολούμαστε με όλα αυτά! Ο Παναιγειρατικός μας δεν είναι «μαγαζάκι» κανενός. Δεν είναι ούτε «ομαδα του Ντοά» ούτε «ομάδα των Μάντζων». Είναι η ΟΜΑΔΑ ΜΑΣ (!) και όποιος δεν μπορεί να το σεβαστεί αυτό καλύτερα ας πάει σπιτάκι του! Μια παρέα αντρών που κάποτε, παιδιά ακόμη, δημιούργησαν με τόσο μεράκι αυτό που σήμερα αποκαλούμε με τόση περηφάνεια «Μαύρη Αρμάδα», δεν μπορεί να αφήσει τα ίδια τα όνειρά μας να πετάξουν μακριά από το Δημοτικό. Αν το πράξει, κανείς δεν θα θέλει να μιλάει για «γενιές του ‘96» και... «φύκια με μεταξωτές δαντέλες»!!!
Πριν είναι πολύ αργά κύριοι...
Καλούμε να αλλάξετε συμπεριφορές και στάσεις. Με όλο το σεβασμό στα πρόσωπά σας κύριοι πρώην και νέε αρχηγέ (στο γήπεδο), σας καλούμε να δώσετε ΕΣΕΙΣ το σύνθημα για ενότητα. Το καλοκαίρι δεν είναι τόσο αργά όσο φαίνεται στα ημερολόγιά σας...
Κύριε Μάντζο. Δεν θα σας κάνουμε μαθήματα περί προπονητικής. Δεν θα σας κριτικάρουμε για το ρόλο σας στο σύλλογο. Πότε ωστόσο σκοπέυετε να αφήσετε τη μόνιμη ειρωνική σας διάθεση και εκείνο το ιδιότυπο στιλ σας; Πότε επιτέλους θα πάψετε να ενεργείτε σε πολλές περιπτώσεις σας κακομαθημένο Εγγλεζάκι που του έκλεψαν το... κασκόλ του; Αν για εσάς η θέση σας πιστέυετε ότι σας εξασφαλίζει μόνο προνόμια, τότε λυπόμαστε. Οι νομικές σας γνώσεις, φαίνεται, περιορίζονται μέχρι του κεφαλαίου των δικαιωμάτων, σταματώντας κάπου στην αρχή της ενότητας των υποχρεώσεων...
Κύριε Ντοά. Με όλο το θάρρος που σας έχουμε ασφαλώς... Δε νομίζετε ότι είδαμε αρκετά από την προσωπική σας ζωή; Δεν πιστεύετε ότι ήρθε η ώρα που θα ασχοληθείτε πιο ενεργά με το σύλλογό μας σε θέματα ακόμη πιο σοβαρά απ’ ό,τι το «Κυπριακό» του Καραμπάση; Θα σταματήσετε κάποτε να «πατρωνάρετε» συνδέσμους και να αυτοβαπτίζεστε «λαοφιλής» στις τάξεις των «γνήσιων φίλων» της ομάδας;;;
Είναι ντροπή οι... άντρες της ομάδας, οι αρχαιότεροι αυτών, να «κρύβονται» πίσω από ένα 15χρονο αγόρι που επιχειρεί να σηκώσει στις πλάτες του μια ούτως ή άλλως προϋφιστάμενη «αμαρτωλή» πραγματικότητα. Οι αντιπαλότητες δεν θα λυθούν έτσι. Με «πυροσβεστικές» παρεμβάσεις συμπαικτών και φίλων, όσο θαρραλέες κι αν είναι, δεν βγαίνουμε απ’ το αδιέξοδο. Οι ίδιοι οι εμπλεκόμενοι είναι υπεύθυνοι για όλα. Και για όσα έγιναν και για εκείνα που θ’ ακολουθήσουν!
ΥΓ. Συγχαρητήρια στο Μάριο! Αυτή η συμπεριφορά του αποδεικνύει πως ο ρόλος του στην ομάδα δεν περιορίζεται στις τέσσερις γωνιές του γηπέδου. Ο «μικρός» φαίνεται πως είναι πιο Παναιγειρατικός κι απ’ τους... παλιούς «Παναιγειρατικούς»...